Podstawy zapasów: różne rodzaje zapasów Akcje zwykłe Akcje zwykłe są powszechne. Kiedy ludzie mówią o zapasach, zazwyczaj odnoszą się do tego typu. W rzeczywistości większość akcji jest wydawana w tej formie. Zasadniczo przejrzeliśmy cechy zwykłych zapasów w ostatniej sekcji. Akcje zwykłe reprezentują własność spółki i roszczenie (dywidendy) dotyczące części zysków. Inwestorzy otrzymują jeden głos na akcję, aby wybrać członków zarządu, którzy nadzorują najważniejsze decyzje podejmowane przez kierownictwo. W perspektywie długoterminowej akcje zwykłe, dzięki wzrostowi kapitału, przynoszą wyższe zyski niż prawie każda inna inwestycja. Ten wyższy zwrot wiąże się z kosztem, ponieważ akcje zwykłe wiążą się z największym ryzykiem. Jeśli firma zbankrutuje i zlikwiduje, wspólni akcjonariusze nie otrzymają pieniędzy, dopóki wierzyciele, obligatariusze i uprzywilejowani akcjonariusze nie zostaną opłaceni. Preferowane akcje Preferowane akcje reprezentują pewien stopień własności w firmie, ale zazwyczaj nie mają takich samych praw głosu. (Może się to różnić w zależności od firmy.) Przy preferowanych akcjach inwestorzy mają zazwyczaj zagwarantowaną stałą dywidendę na zawsze. Różni się to od zwykłych zapasów, które mają zmienne dywidendy, które nigdy nie są gwarantowane. Kolejną zaletą jest to, że w przypadku likwidacji preferowani akcjonariusze są spłacani przed wspólnym akcjonariuszem (ale nadal po dłużnikach). Preferowane stany mogą być również spłacane, co oznacza, że spółka ma możliwość zakupu akcji od akcjonariuszy w dowolnym momencie z dowolnego powodu (zazwyczaj z premii). Niektórzy uważają, że uprzywilejowane akcje bardziej przypominają zadłużenie niż kapitał własny. Dobrym sposobem na myślenie o tego typu akcjach jest postrzeganie ich jako obligacji pośrednich i akcji zwykłych. Różne klasy zapasów i preferowane są dwie główne formy zapasów, ale możliwe jest również, aby firmy dostosowywały różne klasy zapasów w dowolny sposób. Najczęstszym tego powodem jest firma, która chce, aby prawo głosu pozostało w danej grupie, w związku z tym różne kategorie akcji mają różne prawa głosu. Na przykład jedna klasa akcji byłaby własnością wybranej grupy, której przyznano by dziesięć głosów na akcję, podczas gdy druga klasa byłaby wydawana większości inwestorów, którym przyznano jeden głos na akcję. Jeśli istnieje więcej niż jedna klasa zapasów, klasy są tradycyjnie oznaczone jako klasa A i klasa B. Berkshire Hathaway (pasek giełdowy: BRK) ma dwie klasy zasobów. Różne formy są reprezentowane przez umieszczenie litery za symbolem znacznika w następującej postaci: BRKa, BRKb lub BRK. A, BRK. B. Większość inwestorów zna zwykłe akcje, ale wiele osób wie niewiele o innej formie własności firmy: preferowanych zapasach. Preferowanymi dywidendami są wypłaty gotówkowe, które spółka płaci za akcje uprzywilejowane. Preferowane zapasy zamienne są uprzywilejowanymi zapasami, które można zamienić na zwykłe zapasy na określony czas w określonym stosunku. Akcje serii B są jedną klasyfikacją zwykłych akcji wyemitowanych przez korporacje. Akcje uprzywilejowane, zwane również udziałami uprzywilejowanymi, są akcjami własnymi, które dają akcjonariuszom określone prawa przed wspólnymi akcjonariuszami. Na przykład, gdy korporacja deklaruje. Preferowane i popularne akcje są różne na dwa kluczowe sposoby. Są to plusy i minusy preferowanych akcji w środowisku rosnących stóp procentowych. Dowiedzieć się o koncepcji dywidend z dołu i które akcje akcji gwarantują wypłatę naliczonych dywidend, nawet jeśli firma nie osiąga zysku. Zajmujemy się wspólnymi przywilejami właścicieli akcji i jak być czujnym w monitorowaniu firmy. Jaka jest różnica między obligacjami korporacyjnymi a preferowanymi zasobami Poniżej znajduje się lista plusów i minusów dla każdej inwestycji. Najczęściej zadawane pytania Dowiedz się, które kraje mają najbardziej restrykcyjne cła importowe na produkty międzynarodowe, na podstawie danych zebranych przez. Podczas gdy oba terminy są często używane do opisania wydajności inwestycji, zysk i zwrot nie są jednym i tym samym. Dowiedz się, jak agenci, pośrednicy w handlu nieruchomościami i brokerzy są często traktowani tak samo, ale w rzeczywistości te pozycje nieruchomości są inne. Ponieważ bardzo niewiele aktywów trwa wiecznie, jedna z głównych zasad rachunkowości memoriałowej wymaga, aby koszt aktywów był proporcjonalny. Najczęściej zadawane pytania Dowiedz się, które kraje mają najbardziej restrykcyjne cła importowe na produkty międzynarodowe, na podstawie danych zebranych przez. Podczas gdy oba terminy są często używane do opisania wydajności inwestycji, zysk i zwrot nie są jednym i tym samym. Dowiedz się, jak agenci, pośrednicy w handlu nieruchomościami i brokerzy są często traktowani tak samo, ale w rzeczywistości te pozycje nieruchomości są inne. Ponieważ bardzo niewiele aktywów trwa wiecznie, jedna z głównych zasad rachunkowości memoriałowej wymaga proporcjonalnego kosztu aktywów. Opcje pracownicze Poradnik 8211 Plany, podatki, zalety 038 Wady Istnieją trzy główne formy rekompensat, które większość przedsiębiorstw wypłaca swoim pracownikom. Podstawowym rodzajem rekompensaty jest oczywiście gotówka, która pojawia się w formie godzinowych wynagrodzeń, dochodów z kontraktów, wynagrodzeń, premii, pasujących składek na emeryturę oraz dożywotnich wypłat z programów określonych świadczeń. Drugi sposób rekompensaty ma formę świadczeń, takich jak ubezpieczenie (życie, zdrowie, stomatologia i niepełnosprawność), płatne urlopy i dni chorobowe, czesne i opieka nad dzieckiem oraz inne świadczenia dodatkowe, takie jak samochody służbowe i konta wydatków . Ale wielu pracodawców nagradza również swoich pracowników, pozwalając im na zakup udziałów w spółce po obniżonej cenie. Kompensacja zasobów ma wiele form i jest popularna zarówno wśród pracodawców, jak i pracowników z wielu powodów. Jednak stwarza to pewne potencjalne wady (na co łatwo potwierdzają byli pracownicy Enron i Worldcom). Jak funkcjonują zapasy pracownicze Chociaż dane różnią się w zależności od formy rekompensaty zasobów, podstawową ideą większości form jest zapewnienie pracownikom środków na zakup akcji firmy, które następnie mogą sprzedać. Sposób, w jaki pracownik realizuje wypłatę z tytułu akcji firmy, zwykle realizowany jest za pośrednictwem dwóch lub trzech podstawowych kroków: 1. Udzielane są akcje opcji na akcje lub na akcje Proces dostarczania kompensacji na akcje zwykle rozpoczyna się od przyznania pracownikom bezpośrednich udziałów w akcjach lub prawa do ich zakupu. Pracodawca podpisuje umowę dającą pracownikom możliwość zakupu określonej liczby lub kwoty w dolarach zgodnie z ustalonym harmonogramem lub innymi warunkami określonymi w planie. Opcja zakupu akcji staje się aktywna w konkretnym dniu, znanym jako data przyznania. 2. Wykonywane są opcje na akcje Jeśli przyznano opcję zakupu akcji spółki, zapas można następnie nabyć zgodnie z zasadami planu, a okres, w którym jest to dopuszczalne, często trwa kilka lat, do czasu, gdy możliwość zostanie anulowana w dniu wygaśnięcia . Większość planów opcyjnych umożliwia pracownikowi zakup akcji po określonej z góry określonej cenie lub po cenie, którą objął w dniu przyznania. Oznacza to, że pracownik będzie mógł zakupić akcje po obniżonej cenie, jeśli cena wzrośnie w momencie wykonania opcji. 3. Akcje Spółki są sprzedawane W momencie, gdy pracownicy likwidują akcje nabyte w planie ndash, albo poprzez realizację opcji zakupu, albo poprzez przyznanie akcji wprost. Większość pracowników może przechowywać akcje tak długo, jak chcą, aw niektórych przypadkach może nie sprzedawać ich do emerytury. Wynika to z faktu, że wartość opcji na akcje dla pracowników może znacznie wzrosnąć. Na przykład, pracownik może uzyskać pozwolenie na nabycie jego akcji pracowniczych po cenie 45 USD na swoją cenę w dniu przyznania. Ale ta opcja może trwać 10 lat, w tym czasie czas może wzrosnąć do 90 na akcję. Pracownik może wtedy uzyskać natychmiastowy zysk 45 na akcję, po prostu wykonując opcję zakupu po 45, a następnie sprzedając akcje na otwartym rynku. Ograniczenia i warunki Rekompensaty pracownicze są często przyznawane zgodnie z harmonogramem nabywania uprawnień podobnym do tego, który jest stosowany w programach emerytalnych dla firm i planach podziału zysków, i dlatego są one wykorzystywane przez pracodawców, aby zachęcić kadencję w firmie. Inne ograniczenia lub warunki są często nakładane na opcje na akcje, takie jak ich utrata, jeśli pracownik idzie do pracy dla konkurenta. Opodatkowanie rekompensat za zapasy Zasady opodatkowania rekompensat za zapasy różnią się w zależności od rodzaju planu. Zasady dotyczące niektórych planów są znacznie bardziej skomplikowane niż inne, ale generalnie większość pracowników osiągnie przynajmniej część dochodu po skorzystaniu z opcji, a reszta po sprzedaży stanu zapasowego, chyba że opcje zostaną przyznane w ramach kwalifikowanego planu. Pracownicy rzadko są opodatkowani przy przyznawaniu opcji, chyba że sama opcja (nie akcje) jest przedmiotem aktywnego obrotu i ma łatwo możliwą do ustalenia uczciwą wartość rynkową. Niektóre zyski, które są realizowane z realizacji opcji na akcje, mogą być wykazywane jako dochód z rekompensaty, podczas gdy inne rodzaje zysków są klasyfikowane jako zyski kapitałowe krótko - lub długoterminowe. Wszelkie ograniczenia nałożone na wykonanie lub sprzedaż akcji przez spółkę mogą również opóźnić opodatkowanie w wielu przypadkach, dopóki ograniczenia nie zostaną zniesione, na przykład gdy pracownik spełnia harmonogram nabycia uprawnień w planie. Plany te można również oznaczyć jako kwalifikowane lub niekwalifikowane, chociaż terminów tych nie należy mylić z planami emerytalnymi oznaczonymi jako kwalifikowane lub niekwalifikowane, w przypadku gdy poprzedni typ planu podlega wytycznym ERISA, podczas gdy ten drugi nie jest zgodny z wytycznymi ERISA. Ogólnie rzecz biorąc, kwalifikowane plany opcji na akcje nie opodatkowują pracownika natychmiastowo, gdy różnica między ceną wykonania a ceną rynkową nabywanych akcji, podczas gdy niekwalifikowane plany to robią. Korzyści dla pracowników Opcje na akcje oznaczają dodatkowe rekompensaty w postaci zdyskontowanych zakupów akcji, które mogą zostać spłacone teraz lub później przy natychmiastowym zysku. W wielu przypadkach same opcje mają konkretną wartość, szczególnie jeśli pracownik jest w stanie skorzystać z opcji po cenie znacznie niższej niż ta, która jest obecnie w obrocie. Pracownicy mogą również czerpać korzyści ze świadomości, że ich wysiłki przyczyniają się przynajmniej pośrednio do wzrostu wartości ich inwestycji. Dla pracodawców Pracodawcy nagradzają swoich pracowników zasobami z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, taniej i łatwiej jest po prostu wydawać akcje, a nie płacić pracownikom. Po drugie, ta forma rekompensaty może służyć zwiększeniu motywacji pracowników, których pracownicy, których właścicielem jest pracodawca, mogą bezpośrednio uczestniczyć w zyskach firmy, a także otrzymywać cotygodniowe wypłaty. Może to poprawić morale pracowników i lojalność oraz zmniejszyć obroty siły roboczej, a także stworzyć kolejną grupę inwestorów kupujących akcje spółki. Wady dla pracowników W przypadku spadku wartości akcji spółki, podobnie jak wartości opcji lub udziałów. Ci, którzy zgromadzili znaczne ilości akcji lub opcji, mogą zauważyć, że ich wartość netto gwałtownie spada w bardzo krótkim czasie, w niektórych przypadkach, na przykład w czasie poważnych kryzysów rynkowych i wstrząsów korporacyjnych. Ponadto natychmiastowa sprzedaż dużej liczby akcji nabytych dzięki opcjom giełdowym doprowadzi do znacznych krótkoterminowych zysków kapitałowych, które mogą radykalnie zwiększyć rachunek podatkowy dla pracodawców w tym roku (chyba że akcje są sprzedawane w ramach planu ESOP, który jest Dla odroczonego, kwalifikowanego planu podobnego do 401k.) Dla pracodawców Gdy zapasy firmy tracą na wartości, może to zniechęcić pracowników i obniżyć produktywność i morale. W zależności od przyczyny spadku cen akcji, brak motywacji pracowników może przeciągnąć firmę, a tym samym jej stan, nawet bardziej. Rodzaje kompensacji zapasów Nieobowiązkowe opcje na akcje Jest to prostsza z dwóch form rekompensaty akcji pracowniczych, które są dostępne w formie opcji. Opcje te są również określane jako niekwalifikowane opcje na akcje ze względu na ich traktowanie podatkowe, które nie są tak korzystne, jak te przyznane ich ustawowym kuzynom. Opcje nieobowiązkowe zwykle wymagają od pracowników natychmiastowego rozpoznania różnicy między ceną wykonania a ceną rynkową opcji na akcje w trakcie wykonywania. Kwota ta zostanie zgłoszona jako krótkoterminowy zysk podlegający opodatkowaniu. Nieobowiązkowe opcje na akcje oferowane są przede wszystkim pracownikom szeregowym przedsiębiorstw jako sposób na osiągnięcie części własności przedsiębiorstwa. Ustawowe opcje na akcje Znane również jako zachęty (lub kwalifikowane) opcje na akcje, ustawowe opcje na akcje są zazwyczaj oferowane tylko kluczowym pracownikom i dyrektorom korporacyjnym jako specjalny rodzaj rekompensaty. Ustawowe opcje na akcje mogą być wykonywane i sprzedawane na podstawie bardziej podatkowych uprzywilejowanych akcji niż akcje pozaprawne, ponieważ żadne dochody nie są rozpoznawane w wyniku skorzystania z tych opcji. Dochód nigdy nie jest rozpoznawany z tymi opcjami, aż do momentu, gdy zapasy zostaną faktycznie sprzedane. Jednak dochód z tych opcji może czasami powodować stosowanie alternatywnego podatku minimalnego. Ograniczone akcje i ograniczone akcje (RSU) Wielu dyrektorów korporacyjnych i insiderów, którym przyznano akcje spółki, może sprzedawać akcje tylko pod pewnymi warunkami, aby przestrzegać przepisów mających na celu ograniczenie obrotu informacjami poufnymi. takie jak wymaganie od władzy wykonawczej czekania przez pewien okres czasu przed sprzedażą. Jest to tak zwane ograniczone zapasy. Z kolei jednostki RSU to urządzenie do przyznawania akcji lub ich wartości gotówkowej w przyszłości zgodnie z harmonogramem nabywania uprawnień bez przekazywania faktycznych udziałów lub gotówki do momentu spełnienia wymogu nabycia uprawnień. Plany zakupów pracowniczych (ESPP) Jest to prawdopodobnie najprostszy rodzaj programu zakupu akcji pracowniczych. Programy ESPP są finansowane poprzez odliczenie od wynagrodzeń na zasadzie po opodatkowaniu. Pracodawca przekazuje część rekompensaty Employeersquos na konto ESPP, które gromadzi pieniądze od momentu złożenia oferty lub rejestracji do daty zakupu. Większość planów ESPP pozwala pracownikom na kupowanie akcji firmy przy 15 rabatach od aktualnej ceny rynkowej. Plany te mogą być kwalifikowane, co pozwala na długoterminowe zyski kapitałowe pod pewnymi warunkami, lub niekwalifikowane, w zależności od rodzaju planu i długości zapasów utrzymywanych przed sprzedażą. Plany własności pracowników (ESOP) Jest to rodzaj kwalifikowanego planu, który jest w całości finansowany z zasobów firmy. ESOP są często wykorzystywane przez ściśle utrzymywane firmy, jako środek zapewniający płynny rynek dla akcji spółki na bazie podatkowej. Właściciele mogą umieszczać swoje udziały w firmie w ramach planu, a następnie sprzedać te akcje firmie po przejściu na emeryturę. Są to prawdopodobnie najlepsze plany dostępne z perspektywy podatkowej, ponieważ dochody ze sprzedaży akcji nigdy nie są rozpoznawane, dopóki nie zostaną rozdzielone na emeryturę, tak jak w przypadku każdego innego rodzaju kwalifikującego się planu. Oferta pracodawcy wewnątrz 401k Ta forma finansowania planu emerytalnego została dokładnie zbadana przez regulatorów po krachu Enron i Worldcom w 2002 roku. Chociaż wielu pracodawców nadal rozdziela akcje firmowe na pracowników w swoich planach emerytalnych, pracownicy muszą zapewnić, że są odpowiednio zdywersyfikowały portfele emerytalne zgodnie z ich tolerancjami ryzyka i celami inwestycyjnymi. Pracownicy Enron i Worldcom mogą z goryczą świadczyć o głupocie umieszczania swoich portfeli emerytalnych w jednej firmie. Prawa fantazyjne akcji i zapasów (SAR) Akcje fantomowe są wymieniane jako takie, ponieważ nie mogą być rzeczywiste akcje wyemitowane lub przeniesione. Ten typ zapasów jest zwykle dostosowany do korzyści kierowników i kluczowych pracowników, którzy mogą być zobowiązani do spełnienia pewnych wymagań, aby kwalifikować się do programu. Ldquostockrdquo jest często wypłacane pracownikowi w postaci tak zwanych jednostek wydajności, które reprezentują akcje rzeczywistych zapasów. Pracownicy otrzymują wiele korzyści finansowych wynikających z posiadania akcji bez faktycznego posiadania akcji. SAR zazwyczaj płacą pracownikom wartość wzrostu zasobów spółki w ustalonym z góry okresie. Ta płatność może być w gotówce lub w niektórych przypadkach może być wykonana za pomocą rzeczywistych udziałów. Ostateczne wynagrodzenie w postaci programu Word Word jest jedną z najbardziej uniwersalnych form płatności dostępnych zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. Jednak jednym z wyzwań, przed jakimi staje wielu pracowników, jest wiedza, w jaki sposób akcje ich spółek mogą lub powinny pasować do ich własnych planów finansowych. Chociaż akcje spółek często przynoszą znaczne zyski w miarę upływu czasu, mogą również powodować zdarzenia podlegające opodatkowaniu, w niektórych przypadkach nawet wtedy, gdy nie ma gotówki. Aby dowiedzieć się, w jaki sposób działa program kompensacyjny dla akcji, w tym, jak i kiedy należy opodatkować zyski, skonsultuj się z działem HR lub doradcą finansowym. Mark Cussen, CFP, CMFC ma 17 lat doświadczenia w branży finansowej i pracował jako makler giełdowy, planista finansowy, przygotowujący podatek dochodowy, agent ubezpieczeniowy i urzędnik ds. Pożyczek. Obecnie jest pełnoetatowym pisarzem finansowym, gdy nie pracuje w systemie rotacyjnym, wykonując planowanie finansowe dla wojska. Napisał wiele artykułów do kilku serwisów finansowych, takich jak Investopedia i Bankaholic, i jest jednym z autorów opisywanych w sekcji Money and Personal Finance eHow. W wolnym czasie Mark lubi surfować po sieci, gotować, oglądać filmy i telewizję, spędzać czas w kościele i grać z przyjaciółmi we frisbee. Jest także zapalonym fanem koszykówki KU i entuzjastą pociągów modelowych, a teraz bierze udział w zajęciach, aby nauczyć się skutecznego handlu akcjami i instrumentami pochodnymi. Pracownicze opcje na akcje, ograniczone akcje i inne formy kompensaty kapitałowej mają wartość, gdy są zainwestowane, co można obliczyć za pomocą modeli obliczeniowych. Wartości te zmieniają się codziennie wraz z przemieszczaniem się zapasów i upływem czasu. Doradcy posiadaczy tych rodzajów wynagrodzeń mają obowiązki powiernicze w zakresie zrozumienia i doradzania klientom w zakresie ryzyka związanego z takimi pakietami. Bez względu na to, co twierdzą autorzy książek, menedżerowie majątku, którzy twierdzą, że posiadają doświadczenie i organizację, które wyrosły w rekompensacie kapitału, jedynym skutecznym sposobem na to, aby doradca mógł spełnić swój obowiązek powierniczy wobec klienta, jest przejście do opcji giełdowych. rynki i sprzedaj odpowiednie połączenia i kup odpowiednie zakłady. Jeśli doradca zdecyduje się na strategię wczesnych ćwiczeń ESO sprzedać i zdywersyfikować, co jest zasadniczo zakładem przeciwko akcji spółki podczas obstawiania na pozostałym rynku, doradca narusza jego obowiązki powiernicze wobec klienta. Opcje bezpieczeństwa Kiedy korporacja zgadza się sprzedawać lub wydawać swoje akcje pracownikom lub gdy fundusz powierniczy daje pracownikowi możliwość nabycia jednostek powierniczych, pracownik może otrzymać świadczenie podlegające opodatkowaniu. Co to jest opcja zabezpieczająca (zapas) Opcje podlegające opodatkowaniu Co to jest korzyść Rodzaje opcji. Kiedy jest to podlegające opodatkowaniu odliczenie na charytatywne darowizny papierów wartościowych Warunki do spełnienia, aby uzyskać odliczenie, gdy zabezpieczenie zostanie przekazane. Odliczenia od świadczeń dodatkowych Warunki, które należy spełnić, aby kwalifikować się do odliczenia. Zgłaszanie korzyści z poślizgu T4 Kody do zastosowania na poślizgu T4. Odliczanie potrąceń z wypłat na opcjach Dowiedz się, kiedy musisz wstrzymać składki CPP lub podatek dochodowy od opcji. (Premie EI nie dotyczą opcji). Formularze i publikacje Dodatkowe menu Informacje o stronieHome 187 Artykuły 187 Opcje na akcje, zapas ograniczony, zapas fantomowy, prawa do wykupu akcji (SAR) i plany zakupów akcji pracowniczych (ESPP) Istnieje pięć podstawowych rodzajów indywidualnych planów wynagrodzeń kapitałowych: opcje na akcje, ograniczone zapasy i ograniczone jednostki giełdowe, prawa do wzrostu wartości akcji, akcje fantomowe i plany zakupu akcji pracowniczych. Każdy rodzaj planu zapewnia pracownikom szczególną uwagę pod względem ceny lub warunków. Nie omawiamy tutaj po prostu oferowania pracownikom prawa do zakupu akcji, tak jak każdy inny inwestor. Opcje na akcje dają pracownikom prawo do zakupu określonej liczby akcji po cenie ustalonej przy przyznawaniu na określoną liczbę lat w przyszłości. Ograniczone zapasy i ich bliskie względnie ograniczone jednostki uczestnictwa (RSU) dają pracownikom prawo do nabywania lub otrzymywania akcji, podarowanych lub kupowanych, po spełnieniu pewnych ograniczeń, takich jak przepracowanie określonej liczby lat lub osiągnięcie wyznaczonego celu. Zapasy fantomowe wypłacają przyszłą premię gotówkową równą wartości określonej liczby akcji. Prawa do korzystania z zasobów (SAR) zapewniają prawo do podwyższenia wartości określonej liczby akcji, płatne gotówką lub akcjami. Plany nabywania akcji pracowniczych (ESPP) zapewniają pracownikom prawo do zakupu akcji spółki, zwykle z dyskontem. Opcje na akcje Kilka kluczowych koncepcji pomaga w określeniu, w jaki sposób działają opcje na akcje: Ćwiczenie: Zakup akcji zgodnie z opcją. Cena wykonania: cena, za jaką można nabyć akcje. Jest to również nazywane ceną wykonania lub ceną dotacji. W większości planów cena wykonania jest wartością rynkową akcji w momencie przyznania dotacji. Spread: różnica między ceną wykonania a wartością rynkową akcji w momencie wykonywania. Termin opcji: Czas, przez jaki pracownik może zatrzymać opcję przed jej wygaśnięciem. Przekazywanie: Wymóg, który musi zostać spełniony, aby mieć prawo do skorzystania z opcji - zwykle kontynuacja usługi przez określony czas lub osiągnięcie celu wydajności. Firma przyznaje pracownikowi opcję zakupu określonej liczby akcji po określonej cenie dotacji. Opcje stają się dostępne w pewnym okresie czasu lub po spełnieniu określonych indywidualnych, grupowych lub korporacyjnych celów. Niektóre firmy ustalają harmonogramy uprawnień w oparciu o czas, ale pozwalają na wcześniejsze ustawienie opcji, jeśli cele wydajności są spełnione. Po nabyciu pracownik może skorzystać z opcji po cenie grantu w dowolnym momencie w okresie obowiązywania opcji do daty wygaśnięcia. Na przykład pracownikowi można przyznać prawo do zakupu 1000 akcji po 10 sztuk za akcję. Opcje są przyznawane 25 razy w roku przez cztery lata i mają okres 10 lat. Jeśli cena akcji wzrośnie, pracownik zapłaci 10 sztuk za akcję, aby kupić akcje. Różnica między 10 ceną dotacji a ceną wykonania jest różnicą. Jeśli stan akcji spadnie do 25 po siedmiu latach, a pracownik wykona wszystkie opcje, spread będzie wynosił 15 na akcję. Rodzaje opcji Opcje to opcje na akcje motywacyjne (ang. Incentive stock options - ISO) lub niesklasyfikowane opcje na akcje (NSO), które czasami określa się mianem niestanowiących opcji na akcje. Gdy pracownik wykonuje NSO, spread na ćwiczeniach podlega opodatkowaniu pracownikowi jako zwykły dochód, nawet jeśli akcje nie zostały jeszcze sprzedane. Odpowiednia kwota podlega odliczeniu przez firmę. Nie ma prawnie wymaganego okresu posiadania akcji po wykonaniu, chociaż firma może je nałożyć. Wszelkie późniejsze zyski lub straty z tytułów uczestnictwa po wykonaniu są opodatkowane jako zyski kapitałowe lub strata, gdy oferent zapoznaje się z akcjami. ISO umożliwia pracownikowi (1) odroczenie opodatkowania opcji od daty wykonania do daty sprzedaży akcji bazowych, oraz (2) płacenie podatków od całego zysku z zysków kapitałowych zamiast zwykłego dochodu wysokość podatków. Aby zakwalifikować się do traktowania ISO, muszą zostać spełnione pewne warunki: Pracownik musi utrzymywać zapasy przez co najmniej jeden rok od daty wykonania i przez dwa lata od daty przyznania. Tylko 100 000 opcji na akcje może stać się wykonalne w każdym roku kalendarzowym. Jest to mierzone opcją wartości godziwej opcji w dniu przyznania. Oznacza to, że tylko 100 000 w wartości ceny grantu może kwalifikować się do wykonywania w dowolnym roku. W przypadku nakładania się uprawnień, które wystąpiłyby, gdyby opcje przyznawano corocznie i były stopniowo przyznawane, firmy musiałyby śledzić zaległe ISO, aby zagwarantować, że kwoty, które zostaną nabyte w ramach różnych dotacji, nie przekroczą wartości 100 000 EUR w ciągu jednego roku. Każda część grantu ISO, który przekracza limit, jest traktowana jako NSO. Cena wykonania nie może być niższa niż cena rynkowa akcji spółki w dniu przyznania. Tylko pracownicy mogą kwalifikować się do ISO. Opcję należy przyznać zgodnie z pisemnym planem, który został zatwierdzony przez akcjonariuszy i który określa, ile akcji może zostać wydanych w ramach programu jako ISO i określa klasę pracowników uprawnionych do otrzymania opcji. Opcje muszą zostać przyznane w ciągu 10 lat od daty przyjęcia planu przez zarząd. Opcja musi być wykonana w ciągu 10 lat od daty przyznania. Jeżeli w chwili przyznania pracownikowi przysługuje więcej niż 10 głosów wszystkich zaległych akcji spółki, cena wykonania ISO musi wynosić co najmniej 110 wartości rynkowej akcji w tym dniu i może nie mieć okres dłuższy niż pięć lat. Jeśli spełnione są wszystkie zasady dotyczące ISO, ostateczna sprzedaż akcji jest określana jako kwalifikacja, a pracownik płaci długoterminowy podatek od zysków kapitałowych od całkowitego wzrostu wartości między ceną dotacji a ceną sprzedaży. Firma nie pobiera potrącenia podatku, gdy istnieje uposażenie kwalifikujące. Jeżeli jednak istnieje możliwość dyskwalifikacji, najczęściej dlatego, że pracownik ćwiczy i sprzedaje akcje przed osiągnięciem wymaganych okresów utrzymywania, wówczas spread na ćwiczeniach podlega opodatkowaniu pracownikowi według zwykłych stawek podatku dochodowego. Wszelkie wzrosty lub spadki wartości akcji pomiędzy ćwiczeniem a sprzedażą są opodatkowane według zysków kapitałowych. W takim przypadku firma może odliczyć spread przy wykonywaniu. Za każdym razem, gdy pracownik wykonuje ISO i nie sprzedaje akcji bazowych do końca roku, spread na opcji na ćwiczeniu jest pozycją preferencyjną dla celów alternatywnego podatku minimalnego (AMT). Więc nawet jeśli akcje nie zostały sprzedane, ćwiczenie wymaga od pracownika, aby dodał zysk z ćwiczeń, wraz z innymi pozycjami preferencyjnymi AMT, aby sprawdzić, czy należna jest alternatywna minimalna płatność podatku. Natomiast NSO mogą być wydawane wszystkim pracownikom, dyrektorom, konsultantom, dostawcom, klientom itp. Nie ma jednak specjalnych korzyści podatkowych dla NSO. Podobnie jak w przypadku ISO, nie ma podatku od przyznania opcji, ale gdy jest ona wykonywana, różnica między dotacją a ceną wykonania podlega opodatkowaniu jako zwykły dochód. Firma otrzymuje odpowiednie odliczenie podatkowe. Uwaga: jeśli cena wykonania NSO jest niższa od wartości godziwej, podlega ona zasadom odroczonej rekompensaty zgodnie z sekcją 409A Internal Revenue Code i może podlegać opodatkowaniu przy nabyciu uprawnień, a odbiorca opcji podlega karom. Korzystanie z opcji Istnieje kilka sposobów na wykonanie opcji na akcje: za pomocą środków pieniężnych na zakup akcji, poprzez wymianę akcji, którą posiadacz opcji już posiada (często nazywanej giełdą papierów wartościowych), poprzez współpracę z maklerem papierów wartościowych w celu dokonania sprzedaży w tym samym dniu, lub poprzez zawarcie transakcji typu "sell-to-cover" (te dwa ostatnie są często nazywane ćwiczeniami bezgotówkowymi, chociaż w tym samym czasie obejmuje to również inne metody ćwiczeń opisane tutaj), które zapewniają, że akcje zostaną sprzedane w celu pokrycia ceny wykonania i ewentualnie podatki. Każda firma może jednak przewidzieć tylko jedną lub dwie z tych opcji. Prywatne firmy nie oferują sprzedaży w tym samym dniu ani w sprzedaży do pokrycia, i nierzadko ograniczają wykonywanie lub sprzedaż akcji nabytych podczas wykonywania, dopóki spółka nie zostanie sprzedana lub nie zostanie upubliczniona. Rachunkowość Zgodnie z zasadami dotyczącymi planów wynagrodzeń kapitałowych, które będą obowiązywać w 2006 r. (FAS 123 (R)), przedsiębiorstwa muszą stosować model wyceny opcji do obliczenia wartości bieżącej wszystkich opcji przyznanych na dzień przyznania i wykazywać to jako wydatek na ich zestawienia dochodów. Ujęty koszt powinien zostać skorygowany w oparciu o doświadczenie w nabywaniu uprawnień (tak, że akcje nienastawione nie są liczone jako obciążenie rekompensatą). Ograniczone akcje Ograniczone plany akcji zapewniają pracownikom prawo do zakupu akcji po wartości godziwej lub rabacie, a pracownicy mogą otrzymać akcje bez ponoszenia kosztów. Jednak nabywane przez nich akcje nie są jeszcze ich własnością - nie mogą ich przejąć, dopóki nie upłyną określone ograniczenia. Najczęściej ograniczenie nabywania uprawnień wygasa, jeśli pracownik kontynuuje pracę w firmie przez określoną liczbę lat, często od trzech do pięciu. Ograniczenia czasowe mogą wygasać wszystkie naraz lub stopniowo. Można jednak nałożyć jakiekolwiek ograniczenia. Firma może na przykład ograniczyć udział, dopóki nie zostaną osiągnięte określone cele korporacyjne, departamentalne lub indywidualne. W przypadku ograniczonych jednostek magazynowych (RSU) pracownicy faktycznie nie otrzymują akcji do czasu wygaśnięcia ograniczeń. W efekcie RSU są jak fantomowe zapasy rozliczane w akcjach zamiast gotówki. W przypadku ograniczonych nagród na akcje, firmy mogą zdecydować, czy wypłacać dywidendy, głosować, czy też dawać pracownikowi inne korzyści z bycia akcjonariuszem przed nabyciem uprawnień. (Takie postępowanie z RSU powoduje opodatkowanie podatkowe dla pracownika na podstawie przepisów podatkowych dotyczących odroczonego odszkodowania). Kiedy pracownikom przyznawane są ograniczone zapasy, mają oni prawo do dokonania tzw. Wyboru sekcji 83 (b). Jeżeli dokonają wyboru, podlegają opodatkowaniu według zwykłej stawki podatku dochodowego od elementu umowy w momencie przyznania. Jeżeli akcje zostały po prostu przyznane pracownikowi, wówczas elementem okazjonalnym jest ich pełna wartość. Jeżeli wypłacana jest pewna zapłata, podatek jest obliczany na podstawie różnicy między kwotą zapłaconą a wartością rynkową w momencie przyznania dotacji. Jeśli zapłacona zostanie pełna cena, nie ma podatku. Wszelkie przyszłe zmiany wartości udziałów pomiędzy zgłoszeniem a sprzedażą są następnie opodatkowane jako zyski lub straty kapitałowe, a nie jako zwykłe dochody. Pracownik, który nie dokonał 83 (b) wyborów, musi płacić zwykłe podatki dochodowe od różnicy między kwotą zapłaconą za akcje a ich godziwą wartością rynkową w przypadku wygaśnięcia ograniczeń. Późniejsze zmiany wartości są zyskami lub stratami kapitałowymi. Odbiorcy RSU nie mogą dokonywać wyborów do sekcji 83 (b). Pracodawca otrzymuje ulgę podatkową tylko w odniesieniu do kwot, od których pracownicy muszą płacić podatek dochodowy, niezależnie od tego, czy dokonano wyboru sekcji 83 (b). Odbiór w Sekcji 83 (b) niesie za sobą pewne ryzyko. Jeśli pracownik dokona wyborów i zapłaci podatek, ale ograniczenia nigdy nie wygasną, pracownik nie otrzyma zwróconych podatków, a pracownik nie otrzyma udziałów. Ograniczona rachunkowość rozliczeń zapasów opcja rozliczania pod wieloma względami. Jeśli jedynym ograniczeniem jest nabycie uprawnień opartych na czasie, firmy rozliczają ograniczone zapasy, określając najpierw całkowity koszt wynagrodzenia w momencie przyznania nagrody. Jednak nie stosuje się modelu wyceny opcji. Jeśli pracownik otrzymuje po prostu 1000 ograniczonych akcji o wartości 10 na akcję, wówczas uznaje się 10 000 kosztów. Jeśli pracownik kupuje akcje po wartości godziwej, nie nalicza się żadnych opłat, jeżeli występuje zniżka, która jest liczona jako koszt. Koszt jest następnie amortyzowany w okresie nabywania uprawnień do czasu wygaśnięcia ograniczeń. Ponieważ rachunkowość opiera się na początkowych kosztach, firmy o niskich cenach akcji odkryją, że wymóg nabycia uprawnień do nagrody oznacza, że ich wydatki księgowe będą bardzo niskie. Jeżeli przekazanie uprawnień jest uzależnione od wyników, firma szacuje, kiedy prawdopodobnie osiągnięty zostanie docelowy wynik i rozpozna wydatek w oczekiwanym okresie nabywania uprawnień. Jeżeli warunek wykonania nie jest oparty na zmianach cen akcji, kwota ujętej kwoty jest korygowana o nagrody, których nie oczekuje się, aby zostały nabyte lub które nigdy nie zostaną przekazane, jeżeli są oparte na zmianach kursów akcji, nie są korygowane w celu odzwierciedlenia nagród, które nie powinny lub nie kamizelki. Ograniczone zapasy nie podlegają nowym przepisom dotyczącym planu odroczonego, ale są to RSU. Prawa fantazyjne akcji i zapasów Prawa do zdolności magazynowej (SAR) i zasoby fantomowe są bardzo podobnymi pojęciami. Oba są zasadniczo programami bonusowymi, które nie przewidują stanu zapasów, ale raczej prawo do otrzymania nagrody w oparciu o wartość akcji spółki, stąd warunki przyznania prawa i fantom. SAR zazwyczaj zapewniają pracownikowi wypłatę gotówki lub akcji w oparciu o wzrost wartości określonej liczby akcji w danym okresie. Zasób fantomowy zapewnia premię gotówkową lub akcyjną w oparciu o wartość określonej liczby akcji, która ma zostać wypłacona na koniec określonego czasu. SAR mogą nie mieć konkretnej daty rozliczenia, takiej jak opcje, pracownicy mogą mieć elastyczne możliwości wyboru SAR. Zasoby fantomowe mogą oferować ekwiwalent wypłacanych dywidend SARs nie. Po dokonaniu wypłaty wartość nagrody jest opodatkowana jako zwykły przychód dla pracownika i podlega potrąceniu u pracodawcy. Niektóre plany fantomowe warunkują otrzymanie nagrody za spełnienie pewnych celów, takich jak sprzedaż, zyski lub inne cele. Plany te często odnoszą się do ich fantomowych zapasów jako jednostek wydajności. Zasoby fantomowe i SAR można przekazać komukolwiek, ale jeśli są one rozdawane w szerokim zakresie pracownikom i mają na celu wypłatę po rozwiązaniu, istnieje możliwość, że będą one uważane za plany emerytalne i będą podlegać federalnym zasadom planu emerytalnego. Staranne planowanie struktury pozwala uniknąć tego problemu. Ponieważ SAR i plany fantomowe są zasadniczo premiami pieniężnymi, firmy muszą dowiedzieć się, jak za nie zapłacić. Nawet jeśli nagrody są wypłacane w akcjach, pracownicy będą chcieli sprzedać akcje, przynajmniej w wystarczających kwotach, aby zapłacić podatki. Czy firma składa obietnicę zapłaty, czy naprawdę odkłada fundusze Jeśli nagroda jest wypłacana na magazynie, czy istnieje rynek dla akcji Jeśli jest to tylko obietnica, czy pracownicy uznają, że korzyść jest tak fantomowa, jak stock Jeśli są w prawdziwych funduszach zarezerwowanych na ten cel, firma będzie odkładać po podatki, a nie w biznesie. Wiele małych, zorientowanych na wzrost firm nie może sobie na to pozwolić. Fundusz może również podlegać nadmiernemu skumulowanemu podatkowi dochodowemu. Z drugiej strony, jeśli pracownicy otrzymają akcje, akcje mogą być opłacane przez rynki kapitałowe, jeżeli spółka zostanie upubliczniona lub przez agentów rozliczeniowych, jeśli spółka zostanie sprzedana. Zasoby fantomowe widma i SAR rozliczane w gotówce podlegają rozliczeniu odpowiedzialności, co oznacza, że związane z nimi koszty księgowe nie są regulowane do czasu ich wypłaty lub wygaśnięcia. W przypadku SAR rozliczanych w gotówce, koszt wynagrodzenia z tytułu nagród jest szacowany co kwartał przy użyciu modelu wyceny opcji, a następnie jest ustalany, gdy SAR jest rozliczany dla fantomowego stada, wartość bazowa jest obliczana co kwartał i rozliczana przez ostateczną datę rozliczenia. . Zasoby fantomowe są traktowane w taki sam sposób, jak odroczona rekompensata pieniężna. W przeciwieństwie do tego, jeśli SAR jest rozliczany w magazynie, to rozliczanie jest takie samo jak w przypadku opcji. Firma musi odnotować wartość godziwą nagrody przy dotacji i racjonalnie ujmować wydatki w przewidywanym okresie świadczenia usługi. Jeśli nagrodę przyznaje się za wykonanie, firma musi oszacować, ile czasu zajmie jej osiągnięcie celu. Jeśli pomiar wydajności jest powiązany z ceną akcji firmy, musi użyć modelu wyceny opcji, aby określić, kiedy i czy cel zostanie osiągnięty. Plany zakupów pracowniczych (ESPP) Plany nabycia pracowników (ESPP) to oficjalne plany pozwalające pracownikom na odkładanie pieniędzy przez pewien okres czasu (zwany okresem oferowania), zwykle z odliczeń podlegających opodatkowaniu, na zakup zapasów na koniec okres oferowania. Plany mogą być zakwalifikowane zgodnie z § 423 Internal Revenue Code lub non-qualified. Kwalifikowane plany pozwalają pracownikom na objęcie zysków kapitałowych od wszelkich zysków z akcji nabytych w ramach programu, jeśli zostaną spełnione zasady podobne do tych dla ISO, co najważniejsze, że akcje będą utrzymywane przez rok po skorzystaniu z opcji zakupu akcji i dwa lata po pierwszy dzień okresu ofertowego. Kwalifikujące się programy ESPP mają wiele zasad, a przede wszystkim: mogą w nich uczestniczyć tylko pracownicy pracodawcy sponsorującego ESPP i pracownicy spółki dominującej lub zależnej. Plany muszą zostać zatwierdzone przez akcjonariuszy w ciągu 12 miesięcy przed lub po przyjęciu planu. Należy uwzględnić wszystkich pracowników z dwuletnim stażem pracy, z pewnymi wyłączeniami dopuszczonymi dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i tymczasowych oraz wysoko wynagradzanych pracowników. Nie można uwzględnić pracowników posiadających więcej niż 5 kapitałów spółki. Żaden pracownik nie może nabyć więcej niż 25 000 akcji, w oparciu o wartość rynkową akcji na początku okresu obowiązywania oferty w jednym roku kalendarzowym. Maksymalny okres trwania oferty nie może przekroczyć 27 miesięcy, chyba że cena zakupu jest oparta wyłącznie na wartości godziwej w momencie zakupu, w którym to przypadku okresy ofertowe mogą wynosić maksymalnie pięć lat. Plan może zapewnić do 15 zniżek zarówno na cenę na początku lub na końcu okresu oferty, jak i na wybór niższego z dwóch. Plany nie spełniające tych wymagań nie są kwalifikowane i nie niosą żadnych specjalnych korzyści podatkowych. W typowym ESPP pracownicy rejestrują się w planie i określają, ile zostanie odjęte od ich wypłat. W okresie obowiązywania oferty pracownicy biorący udział w programie mają fundusze regularnie odejmowane od wynagrodzenia (po opodatkowaniu) i trzymane na wyznaczonych kontach w ramach przygotowań do zakupu akcji. Pod koniec okresu ofertowego każdy z uczestników zgromadzonych środków jest wykorzystywany do kupowania akcji, zwykle z określonym rabatem (do 15) od wartości rynkowej. Bardzo często zdarza się, że cena, którą płaci pracownik, opiera się na niższej cenie z początku okresu oferty lub ceny pod koniec okresu oferowania. Zwykle program ESPP umożliwia uczestnikom wycofanie się z planu przed zakończeniem okresu oferty i przywrócenie zgromadzonych środków. Powszechne jest również zezwolenie uczestnikom, którzy pozostają w planie, na zmianę stopy odliczeń od wynagrodzeń w miarę upływu czasu. Pracownicy nie podlegają opodatkowaniu, dopóki nie sprzedają akcji. Podobnie jak w przypadku opcji na akcje motywacyjne, istnieje jeden rok okresu przetrzymywania, aby kwalifikować się do specjalnego traktowania podatkowego. Jeżeli pracownik utrzymuje stan akcji przez co najmniej jeden rok od daty zakupu i dwa lata po rozpoczęciu okresu oferty, istnieje dyspozycja kwalifikacyjna, a pracownik płaci zwykły podatek dochodowy od mniejszej części (1) jego rzeczywistej kwoty. zysk i (2) różnica między wartością zapasów na początku okresu oferty a ceną zdyskontowaną na ten dzień. Wszelkie inne zyski lub straty to długoterminowe zyski lub straty kapitałowe. Jeśli okres utrzymywania nie zostanie spełniony, istnieje dyspozycja dyskwalifikująca, a pracownik płaci zwykły podatek dochodowy od różnicy między ceną zakupu a wartością zapasów na dzień zakupu. Wszelkie inne zyski lub straty to zyski lub straty kapitałowe. Jeśli plan przewiduje nie więcej niż 5 rabatów od wartości rynkowej akcji w momencie wykonania i nie ma funkcji wstecznej, nie ma opłaty wyrównawczej dla celów księgowych. W przeciwnym razie nagrody muszą być rozliczane tak samo, jak każdy inny rodzaj opcji na akcje.
No comments:
Post a Comment